DIE GOUDVIS IN DIE VISBAK: DIE POLISIEMAN ONDER DIE LOEP
HB Heymans
Opsomming
Hierdie artikel ondersoek die Suid-Afrikaanse polisieman as ’n etiese agent onder intense toesig. Soos ’n goudvis in ’n visbak word hy dopgehou deur vyf groepe: die regstelsel, die publiek, die media, akademici, en politici. Elke groep vorm sy werklikheid, bevraagteken sy mandaat, en dra by tot die narratief rondom wetstoepassing. Die polisieman is nie ’n aggressor nie, maar ’n verdediger van wet en waardigheid—dikwels geskeur tussen plig en gewete. Deur die metafore van die bokser en die rugbyspan eer die artikel sy opoffering, spanwerk en morele volharding in tye van institusionele verval en vervaagde waardes.
Sleutelwoorde
Polisie • Suid-Afrikaanse Geskiedenis • Wet en Orde • Gewete • Township-onrus • Staatsveiligheid • Spanwerk • Bokser-metafoor • Goudvis-metafoor • Openbare Vertroue • Aanspreeklikheid • SAP • Etiek • Diensbaarheid • Institusionele Verval • Politici • Toesig • Hervorming
Die Goudvis in die Visbak: Die Polisieman Onder die Loep
In die openbare arena is die polisieman soos ’n goudvis in ’n visbak — altyd sigbaar, altyd beoordeel. Sy optrede word deur vyf groepe ontleed: die regstelsel, die publiek, die politici, die media en akademici. Maar min verstaan die innerlike stryd tussen plig en gewete wat hom dryf.
Bokser in die Kryt: Vegter vir Stabiliteit
Soos ’n bokser wat nooit die ring verlaat nie, dra die polisieman die impak van politieke onrus, grensoorloë en stedelike geweld. Hy veg nie om te vernietig nie, maar om te beskerm — teen chaos, teen verval, teen wantroue.
Gewete en Opdrag: Die Morele Spanningsveld
Sonder ’n duidelike gemeenskapsmandaat moes SAP-lede hul eie gewete raadpleeg. Tydens township-onrus en politieke betogings het hulle tussen staatsopdrag en menslikheid geskeur gestaan — en tog dikwels met deernis opgetree.
Spanwerk Onder Druk: Die SAP as Rugbyspan
In die spelplan van staatsveiligheid was die polisie soos ’n goed-geoliede rugbyspan. Elke lid het ’n rol vervul — van grensbeskerming tot intelligensie. Oorwinnings was nie individueel nie, maar kollektief: triomf van dissipline en strategie.
Diensbaarheid in Duisternis: Die Polisieman as Dienaar
Selfs in tye van verval en politieke oorgang het SAP-lede voortgegaan om vrede te handhaaf. Hul werk was dikwels onsigbaar, hul opoffering stil. Maar hul mandaat was duidelik: lojaliteit, verantwoordelikheid, en die beskerming van menswaardigheid.
Vyf Pare Oë op die Visbak: Wie Beoordeel die Polisieman?
Vyf Pare Oë: Wie loer na die Polisieman in die Visbak?
Soos ’n goudvis in ’n visbak is die polisieman voortdurend sigbaar—nie net beoordeel op sy optrede nie, maar ook op die konteks waarin hy moet funksioneer. Vyf groepe kyk in hierdie deursigtige ruimte:
- Die Regstelsel – Vervolgers en howe toets sy optrede teen die wet en grondwetlike beginsels.
- Die Publiek – Burgers verleen of ontneem morele legitimiteit, dikwels beïnvloed deur geskiedenis en ervaring.
- Die Media – Joernaliste vorm die narratief, eis rekenskap, en beïnvloed openbare persepsie.
- Akademici – Geleerdes ontleed sy rol deur historiese, sosiologiese en etiese lens.
- Politici – Wetgewers en leiers bepaal die reëls van betrokkenheid, stel begrotings op, en gebruik soms die polisie as politieke pion of sondebok.
Hierdie vyf pare oë kyk nie net nie—hulle vorm, bevraagteken, en soms verdraai die werklikheid van die polisieman. Ware hervorming en begrip vereis eerlike betrokkenheid van al vyf, met ’n gedeelde verbintenis tot geregtigheid en menswaardigheid.
Nie Net ’n Wetboek Nie: Die Polisieman as Bewaarder van Vertroue
Die ware dienaar van die staat handhaaf nie net wette nie — hy beskerm ook waardes en norme. Deursigtigheid in ondersoeke, eerlikheid in getuienis, en menslikheid in optrede vorm die anker van openbare vertroue.
Slot: Op die Skouers van Reuse
Die Suid-Afrikaanse Polisie het die land bygestaan deur die revolusionêre oorlog en het, te midde van onrus en gevaar, ’n omgewing geskep waarin politici kon onderhandel en ’n nuwe bedeling kon vorm. Vandag is die SAP vervang deur die SAPS, en die landskap het verander—maar die nalatenskap bly.
Ons bring hulde aan al die ou manne wat met eer en toewyding gedien het. Ons dank ons voorgangers wat ’n voorbeeld gestel het van diensbaarheid, moed en integriteit. Ons was bevoorreg om op die skouers van reuse te kon staan.
Bo alles dank ons God vir die genade wat aan ons betoon is. Hy het ons uitverkies vir hierdie taak— Hy het ons nooit gefaal nie. In diens van die volk, in gehoorsaamheid aan ons roeping, het ons gestaan. En ons sal aanhou staan, met dankbaarheid en geloof.
Ek jou van jou figuurlike taalgebruik (beeldpraak).
Hierdie is ‘n ware, lekkerklees artikel.
Dankie, Fanie!
Dit is nou baie mooi gestel.